- تغافل داشتن (سَ وَ دَ)
غفلت داشتن. خود را بی خبر داشتن از چیزی. تغافل کردن:
کدام مطلب عالیست در نظر دل را
که بر مراد دو عالم تغافلی دارد.
صائب (از آنندراج).
و رجوع به تغافل و دیگر ترکیبهای آن شود
کدام مطلب عالیست در نظر دل را
که بر مراد دو عالم تغافلی دارد.
صائب (از آنندراج).
و رجوع به تغافل و دیگر ترکیبهای آن شود
